15 Grudzień 2015

Leczenie zimnem wykorzystywane jest od wielu lat w gabinetach i placówkach fizjoterapeutycznych. Czy na prawdę jest skuteczne i jakie są podstawy do stosowania takich zabiegów?

W fizjoterapii wykorzystujemy zabiegi zimnolecznicze ogólne (kriokomora) i zabiegi miejscowe w formie:
– okładów lodem lub żelami chłodzącymi
– chłodząco przy pomocy ciekłego azotu
– sprayu chłodzącego

Ogólnie przyjęta jest zasada postępowania tzw. RICE:

R (rest) odpoczynek

I (ice) lód

C (compression) ucisk

E (elevation) uniesienie

Jest to wczesne postępowanie podczas urazu.

Najnowsze badania ukazują, że stosowanie miejscowego zimnolecznictwa nie sprawdza się u sportowców po dużym wysiłku, w trakcie, którego, dochodzi do mikrourazów mięśni i tworzą się tzw. zakwasy. Nie ma zatem podstaw do stosowania w takich przypadkach.

Bardzo dobrze natomiast sprawdza się w stanach pourazowych np.skręceniach i stłuczeniach. Działa przede wszystkim: przeciwbólowo, przeciwobrzękowo i przeciwzapalnie.

W pierwszej fazie obserwuje się zwężenie naczyń krwionośnych, zwolnienie procesów przemiany materii w komórkach i obniżenie temperatury tkanek.

a następnie dochodzi do:

– rozszerzenia naczyń krwionośnych
– zwiększenia oddawanie ciepła
– obniżenia napięcia mięśniowego
– zmniejszenia szybkości przewodnictwa nerwowego

Każdorazowo zastosowanie zimna wymaga konsultacji fizjoterapeutycznej w celu wykluczenia przeciwwskazań. Stosując spraye ogólnodostępne w aptekach należy dokładnie zapoznać się z wytycznymi i przede wszystkim zachować odpowiednią odległość i czas ochładzania.